Przygotowanie pociechy w wejście w dorosłość rozpoczyna się jeszcze zanim dziecko zasiądzie w szkolnej ławie. Istotnym elementem nie tylko edukacji, ale też przygotowania do życia w społeczeństwie, są przedszkola. Te tradycyjne, opierające się na znanych od dekad metodach nauczania w ostatnich latach mają coraz większą konkurencję. Świadomi rodzice kilkulatków coraz chętniej szukają alternatywy wobec klasycznych przedszkoli, w których edukacja początkowa przebiega w schematyczny sposób. Owszem, dzieciaki mają zapewniony stały kontakt z rówieśnikami oraz wykwalifikowaną opiekę przedszkolanek, ale też są ograniczone ramami.
Współczesny świat wymaga przede wszystkim samodzielności w podejmowaniu decyzji, co zostało zauważone także przez osoby odpowiedzialne za edukację przedszkolną. Część z metod, którymi cechuje się edukacja daltońska, była podświadomie i świadomie stosowana od lat zarówno w przedszkolach i zerówkach, jak również w domach. Inne zaś stały się podwaliną wciąż nie do końca znanej metody, jaką jest edukacja daltońska w przedszkolach. Za twórczynię tego systemu uważa się Helenę Parkhurst, amerykańską nauczycielkę, która stworzyła metodę polegającą na indywidualnej nauce każdego z uczniów. Plan daltoński pozwolił dzieciom w szkole, później także w przedszkolach, uczyć się we własnym tempie, kładąc uwagę na samodzielność i uzdolnienia. Aby zagwarantować postęp podczas nauki, potrzebne są odpowiednio dobrane materiały i pomoce dydaktyczne. Dzięki nim rozwija się kreatywność oraz na kształtuje pozytywne nawyki, takie, jak: staranność, dążenie do celu oraz samodzielność przy jednoczesnym współdziałaniu w większej społeczności klasy lub grupy.
Jak zrozumieć system daltoński?
Kluczem do zrozumienia systemu daltońskiego jest wizualizacja rozumiana jako kilka poziomów. Podczas zajęć dzieci uczą się odpowiedzialności za siebie i za grupę. Przydział obowiązków to między innymi współpraca pomiędzy uczniami, często skuteczniejsza niż wykonywanie zaleceń nauczycieli. Współdziałanie możliwe jest w każdym sposobie nauczania oraz podczas zabawy. Ważnym elementem edukacji w systemie daltońskim jest przeciwdziałanie w tworzeniu się hermetycznych grupek, negatywnie wpływających na większą społeczność. Owszem, dzieci spędzają sporo czasu z ulubionymi koleżankami i kolegami, ale też uczone są zabawy z innymi bez wykluczenia kogokolwiek poza ramy przedszkolnej społeczności. Role nauczyciela to zapewnienie bezpieczeństwa, obserwacja i dopiero na samym końcu podpowiadanie, jak rozwikłać dany problem. Według twórców metody daltońskiej nadmierne tłumaczenie łączy się z utratą inicjatywy u maluchów. Także nauka pisania i rysowania, czyli grafomotoryka, odbywa się na nieco innych zasadach niż w tradycyjnym przedszkolu.
Plan daltoński można i warto wcielać w życie nie tylko w przedszkolach. Także w domu warto rozwijać umiejętności samodzielnego podejmowania decyzji i przyczynowo-skutkowości w oparciu o stosowne materiały dydaktyczne. Działanie według planu czy działanie według instrukcji jest równie istotne w późniejszym rozwoju jak nauka życia w grupie i wykorzystywanie twórczego potencjału. Pomocne materiały dla nauczycieli i rodziców to między innymi tablice z planami tygodniowymi i dziennymi, plansze przedstawiające postacie i czynności, książeczki pomagające w nauce pisania i rysowania (w grafomotoryce) czy książki szczegółowo opisujące wdrażanie edukacji daltońskiej w przedszkolu lub w domu, które znajdziesz na mojebambino.pl